Voedingscentrum.nl maakt gebruik van cookies. Waarom? Lees onze uitleg.
Menu
Zoek
A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W Y Z
Encyclopedie A-Z

Orthomoleculaire therapie

Orthomoleculaire therapie is onderdeel van de natuurgeneeskunde. Het doel is om een optimale concentratie voedingsstoffen in iemands lichaam te realiseren. Vaak worden daarbij hoge doseringen vitamines en mineralen geadviseerd. Deze therapie is niet bedoeld als afvaldieet.

Het effect van orthomoleculaire therapie is niet wetenschappelijk aangetoond. Mogelijk kunnen hoge doseringen van sommige antioxidanten het risico op kanker vergroten.

Omschrijving

Orthomoleculaire therapie is onderdeel van de natuurgeneeskunde. De natuurgeneeskunde streeft ernaar de gezondheid van mensen te verbeteren met behulp van natuurlijke middelen. Orthomoleculaire therapeuten willen daarbij zogenoemde ‘optimale concentraties’ voedingsstoffen in iemands lichaam bewerkstelligen. Deze hoeveelheden zouden alle lichaamsprocessen moeten ondersteunen en bevorderen. 

Voedingsadviezen binnen orthomoleculaire therapie

Orthomoleculaire therapeuten adviseren vaak een op de persoon afgestemde voeding. In het algemeen worden biologische (of biologisch-dynamische) producten aangeraden en producten met E-nummers afgeraden. Bij deze voeding worden hoge doseringen vitamines en mineralen geadviseerd. Deze doseringen komen vaak ver boven de aanbevolen dagelijkse hoeveelheden (ADH) uit. Een gezonde en gevarieerde voeding levert echter al voldoende vitamines en mineralen voor het behoud van een goede gezondheid en het voorkomen van chronische ziekten. De wetenschappelijke consensus is ook dat het nut van hoge doseringen vitamines en mineralen onvoldoende is aangetoond.

Proefbehandelingen

Verder moeten orthomoleculaire therapeuten om de principes goed te kunnen toepassen precies weten hoe het bijvoorbeeld met de hoeveelheden voedingsstoffen in iedere individuele patiënt is gesteld. Dat is in de praktijk onmogelijk om te meten. Daarom maken ze veel gebruik van proefbehandelingen, waarbij een suppletie wordt gegeven van een stof waarvan wordt verondersteld dat er een tekort aan bestaat. Vervolgens wordt gekeken of dit werkt. Zo’n proefbehandeling bij één patiënt is geen wetenschappelijk erkende strategie. Omdat de patiënt én de arts allebei weten wat er wordt gegeven, bestaat de kans dat een placebo-effect optreedt.

Gezondheidseffecten

Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt niet dat orthomoleculaire therapie helpt bij het verminderen van klachten of genezen van ziekten. Bovendien kunnen supplementen met hoge doseringen antioxidanten, zoals bètacaroteen en vitamine E, het risico op kanker mogelijk vergroten.